Jedną z bardziej rozpoznawalnych wytwórni w rapie założył Rick Rubin producent, który w umiejętny sposób potrafi skleić hip-hopowy rytm z ostrym gitarowym brzmieniem. Po krótkim czasie za pośrednictwem Vincenta Gallo dołączył do niego Russel Simons - jedna z bardziej zamożnych postaci w rapowym światku obok m.in. Mastera P. Pierwszymi wydawnictwami Def Jamu były single "I Need A Beat" LL Cool J'a oraz "Rock Hard" Beastie Boys _ oba wydane w 1984 roku. Natomiast pierwszym pełnym albumem wydanym w Def Jamie był album LL CooL J'a "Radio", który okazał się rok później. Utalentowany wówczas nastolatek z dzielnicy Queens Nowego Yorku okazał się być strzałem w dziesiątkę dla wytwórni, która dzięki jego muzyce zebrała pierwsze zasłużone laury (nie oznacza to, że na nich spoczęła). Wytwórnia raz po raz zawierała nowe kontrakty z kolejnymi nietuzinkowymi wykonawcami, wśród których największe zamieszanie wzbudzały płyty grupy Public Enemy - nad ich twórczością zarówno głosom krytyki jak i uznania nie było końca. Jedno stało się pewne i jasne - muzyka Public Enemy otworzyła nową furtkę dla rapu oraz uświadomiła, że muzyka getta może być głosem społeczeństwa. Pod koniec lat 80-tych (1998) Ric Rubin odszedł od władzy w Def Jam by założyć Def American Rec. Natomiast jego stery przejął Lyor Cohen.

Początek lat 90-tych to czasy kryzysu dla Def Jamu pomimo, że wypuszczone płyty wspomnianych LL Cool J'a i Public Enemy oraz EPMD uzyskiwały statusy platyn. Zbawienny okazał się być rok 1994 wówczas to Polygram nabył 50% udziałów Def Jamu od Sony Music Entertaiment. Pod takim układem Def Jam wydaje kolejny album - Warren G "Regulate G Funk Era", który uzyskuje status potrójnej platyny i skutecznie ożywia label od strony finansowej. Od tego momentu Def Jam nabiera wiatru w skrzydła wydając kolejne płyty wartościowe od strony zawartości krążka jak i od strony komercyjnej (czyt. finansowej). W roku 1997 wytwórnia działa na tyle prężnie by móc pod swoje skrzydła przygarnąć firmę Damon Dasha i rapera Jay-Z : Rock-A-Fella Rec. by pomóc w dystrybucji płyt tej firmy, przez co jednocześnie Roca stała się labetem Def Jamu. Rok wcześniej Polygram nabywa dodatkowe 10% udziałów co jeszcze bardziej wzmacnia pozycję wobec wytwórni Russela Simonsa. Od tego momentu DeF Jam Rec. zostaje przemianowane na Def Jam Music Group. W 1998 Polygram został połączony z Universal Music Group przez co Def Jam został włączony pod banderę tego koncernu. Po krótkim czasie Def Jam zostaje połączony z Island Rec. i tak powstaje Island Def Jam Music Group, pomimo tego Def Jam i Island kontynuują swoją działalność nadal osobno pod parasolem koncernu - giganta Universal. Od tego momentu Def Jam zaczyna się rozdrabniać co moim zdaniem jak i wielu innych jest początkiem końca dla tej wytwórni. Może nie w kwestii finansowej bo tu akurat jest nader dobrze ale od strony wydawanych albumów. W 1999 Def Jam utworzył sub label o nazwie Def Soul Records, który to miał promować i wydawać artystów przede wszystkim R&B takich jak: Dru Hill, Sisqo, Isley Brothers, Kely Price a także Montell Jordana, Case, 112 czy Christiny Milan przejętych od Island Rec. W roku 2002 Def Soul zostaje wchłonięty do macierzystej wytwórni Def Jam i płyty artystów tego sub labela są wydawane pod szyldem Def Jam Music Group.

Obecnie Def Jam to takie odłamy jak Def South, który to promuje raperów o stylu głównie dirty southowym, Slip-N-Slide Rec. czy Disturbing tha Peace Rec. (label rapera Ludacrisa z Atlanty). Oprócz tego w 2004 roku Roc-A-Fella Rec. zostało sprzedane i wchłonięte do Def Jamu, natomiast Russel Simons sprzedał swoje udziały wytwórni i nowym CEO Def Jamu został raper i współwłaściciel Roca: Jay-Z. Pomimo wielu przemianowań i rozdrobnień warto zwrócić uwagę na płyty ze znaczkiem Def Jam, które wychodziły w latach gdzie jeszcze pieniądz nie był na pierwszym planie a rap nie był głównie biznesem w Stanach.

Artyści wydający w klasycznym Def Jam: LL COOL J, BEASTIE BOYS, RUN DMC, PUBLIC ENEMY, WARREN G, SLICK RICK, 3RD BASS, NICE AND SMOOTH, METHOD MAN, REDMAN, DMX, FOXY BROWN, CAPLETON, ONYX.